اورانوس در اعماق خود مقدار زیادی متان دارد
تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۳۴۹۶۹
دانشمندان کمی در داخل اورانوس حفاری انجام داده‌اند و معتقدند که این سیاره متان بسیار بیشتری از حد انتظار دارد. این موضوع شاید برای خیلی‌ها تعجب آور نباشد، اما موضوع عجیب این است که متان موجود در اورانوس به شکل گاز زنده نیست، بلکه تمام آن یا جامد است یا مرطوب.
در واقع، حدود ۱۰ درصد از سیاره اورانوس ممکن است از این متان مرطوب تشکیل شده باشد، و آن گونه که قبلاً تصور می‌شد مملو از یخ آب نیست، از این رو به آن "غول یخی" گفته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همه گیاهان زندگی خود را در یک ابر غبار عظیم در اطراف خورشید آغاز کرده اند. کم کم این گرد و غبار شروع به جمع شدن کرد و همان طور که رشد کردند، گرد و غبار بیشتری جمع کردند، بزرگتر و بزرگتر شدند، و این به این معنی بود که کشش گرانشی آن ها نیز افزایش یافته است، و به آن ها اجازه می‌دهد تا ماده بیشتری را به داخل بکشند، از جمله اجسامی به نام سیاره‌های کوچک، که اندازه آن ها می‌تواند از چند مایل تا چند صد مایل متغیر باشد.
تصور می‌شود که این اجرام عظیم که در داخل اورانوس مستقر شده‌اند، شبیه دنباله‌دار‌هایی هستند که از کمربند کویپر آمده‌اند و راه خود را در خارج از سیارات پیدا کرده‌اند. این دنباله دار‌ها از مواد مفید برای ساخت آب ساخته نشده اند، پس اگر اورانوس پر از آب است، چرا باید پر از یخ نیز باشد؟
این سوالی است که Uri Malamud و همکارانش در یک مطالعه جدید که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است، به آن پاسخ دادند، و از آن جایی که ما از اورانوس بسیار دور هستیم و تنها یک فضاپیما، وویجر ۲ ، از کنار آن عبور کرده است، چیز زیادی در مورد آن نمی‌دانیم، اما با استفاده از داده‌های این تلسکوپ‌ها و تلسکوپ‌های زمینی، اخترشناسان توانستند پیش‌بینی کنند که این سیاره دارای لایه بیرونی نازکی از هیدروژن و هلیوم و یک هسته سنگی است. اعتقاد بر این است که در وسط آن آب یخ زده وجود دارد که شاید معادل ۵۰ هزار برابر آب موجود در زمین باشد.
با این حال، به استفاده از الگوریتمی برای بازآفرینی اورانوس با استفاده از انواع مواد شیمیایی، تیم دانشمندان مدل‌هایی را طراحی کرده اند که بیشتر شبیه به سیاره‌ای است که ما می‌شناسیم و تصور می‌شود که متان موجود در اورانوس یا در قطعات جامد محصور شده یا با حالتی نرم بین لایه‌های بیرونی سیاره و لایه یخی قرار دارد.
تمام متان موجود در اورانوس می‌تواند ریشه آب‌های منجمد آن جا را توضیح دهد که وقتی هیدروژن در سیاره جوان با کربن و مواد غنی از آلی در سیاره‌های کوچک برهم‌کنش داشت، تشکیل شده است.
این بدان معناست که اگر این همه متان وجود نداشت، اورانوس به آن شکلی که اکنون موجود است نبود.
منبع: الیوم السابع
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سیاره اورانوس گاز متان یخ سیارات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۳۴۹۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیاره‌شناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوت‌وست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کرده‌اند. آن‌ها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کرده‌اند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کویی‌پر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر می‌رسید در جهت‌گیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شده‌اند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیاره‌ای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیاره‌ای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصله‌اش از خورشید می‌تواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی می‌شد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X می‌نامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونی‌ها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیل‌ها، توزیع اجرام یافت‌شده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر می‌کنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر می‌دهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکت‌های اجرام بلنددوره‌ای پرداختند که از مدار نپتون می‌گذرند و در طول سفر خود، حرکت‌های نامنظمی نشان می‌دهند. آن‌ها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر می‌کشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، داده‌های جزرومد کهکشانی را نیز به شبیه‌سازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راه‌شیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شده‌اند.
شبیه‌سازی‌ها نشان داد که قابل‌قبول‌ترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیه‌سازی‌ها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیع‌های مداری از شبیه‌سازی‌های حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیم‌محور اصلی ردپای مداری فرانپتونی‌های شبیه‌سازی‌شده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است