اورانوس در اعماق خود مقدار زیادی متان دارد
تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۳۴۹۶۹
دانشمندان کمی در داخل اورانوس حفاری انجام دادهاند و معتقدند که این سیاره متان بسیار بیشتری از حد انتظار دارد. این موضوع شاید برای خیلیها تعجب آور نباشد، اما موضوع عجیب این است که متان موجود در اورانوس به شکل گاز زنده نیست، بلکه تمام آن یا جامد است یا مرطوب.
در واقع، حدود ۱۰ درصد از سیاره اورانوس ممکن است از این متان مرطوب تشکیل شده باشد، و آن گونه که قبلاً تصور میشد مملو از یخ آب نیست، از این رو به آن "غول یخی" گفته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همه گیاهان زندگی خود را در یک ابر غبار عظیم در اطراف خورشید آغاز کرده اند. کم کم این گرد و غبار شروع به جمع شدن کرد و همان طور که رشد کردند، گرد و غبار بیشتری جمع کردند، بزرگتر و بزرگتر شدند، و این به این معنی بود که کشش گرانشی آن ها نیز افزایش یافته است، و به آن ها اجازه میدهد تا ماده بیشتری را به داخل بکشند، از جمله اجسامی به نام سیارههای کوچک، که اندازه آن ها میتواند از چند مایل تا چند صد مایل متغیر باشد.
تصور میشود که این اجرام عظیم که در داخل اورانوس مستقر شدهاند، شبیه دنبالهدارهایی هستند که از کمربند کویپر آمدهاند و راه خود را در خارج از سیارات پیدا کردهاند. این دنباله دارها از مواد مفید برای ساخت آب ساخته نشده اند، پس اگر اورانوس پر از آب است، چرا باید پر از یخ نیز باشد؟
این سوالی است که Uri Malamud و همکارانش در یک مطالعه جدید که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است، به آن پاسخ دادند، و از آن جایی که ما از اورانوس بسیار دور هستیم و تنها یک فضاپیما، وویجر ۲ ، از کنار آن عبور کرده است، چیز زیادی در مورد آن نمیدانیم، اما با استفاده از دادههای این تلسکوپها و تلسکوپهای زمینی، اخترشناسان توانستند پیشبینی کنند که این سیاره دارای لایه بیرونی نازکی از هیدروژن و هلیوم و یک هسته سنگی است. اعتقاد بر این است که در وسط آن آب یخ زده وجود دارد که شاید معادل ۵۰ هزار برابر آب موجود در زمین باشد.
با این حال، به استفاده از الگوریتمی برای بازآفرینی اورانوس با استفاده از انواع مواد شیمیایی، تیم دانشمندان مدلهایی را طراحی کرده اند که بیشتر شبیه به سیارهای است که ما میشناسیم و تصور میشود که متان موجود در اورانوس یا در قطعات جامد محصور شده یا با حالتی نرم بین لایههای بیرونی سیاره و لایه یخی قرار دارد.
تمام متان موجود در اورانوس میتواند ریشه آبهای منجمد آن جا را توضیح دهد که وقتی هیدروژن در سیاره جوان با کربن و مواد غنی از آلی در سیارههای کوچک برهمکنش داشت، تشکیل شده است.
این بدان معناست که اگر این همه متان وجود نداشت، اورانوس به آن شکلی که اکنون موجود است نبود.
منبع: الیوم السابع
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سیاره اورانوس گاز متان یخ سیارات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۳۴۹۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ستارهشناسان قویترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند
تیمی از پژوهشگران میگویند پس از مطالعهی گروهی از اجرام دوردست و ناپایدار که از مدار نپتون گذر میکنند، قویترین شواهد آماری را مبنی بر اینکه سیاره نهم واقعا در منظومه شمسی وجود دارد، پیدا کردهاند.
وقتی نوبت به کشف سیارهها میرسد، پیدا کردن آنها در اطراف ستارههای دیگر در واقع کمی سادهتر از پیدا کردن آنها در اطراف ستاره خودمان است. بهمنظور پیدا کردن سیارههای جدید، اخترشناسان میتوانند به لطف تکنیکی به نام «روش گذار»، افت نور هنگام عبور سیارهها از مقابل ستاره میزبان را از طریق تلسکوپها مشاهده کنند.
ستارهشناسان همچنین با بررسی لرزشهای ستاره که ناشی از سیارههایی است که دور آن در گردش هستند، به وجود سیارهها پی میبرند. ازطریق این روشها و چند روش دیگر، ما در چند دهه گذشته هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کردهایم، درحالیکه تعداد سیارهها در منظومه شمسی همچنان هشت عدد باقی مانده است.
کشف سیارههای واقع در اطراف خورشید خودمان بر دو روش متکی است: رصد آنها در آسمان و شناسایی اختلالات جزئی در مدار اجرام دیگر. سیارههای زهره، عطارد، زحل، مشتری و مریخ همه ازطریق مشاهدات بصری کشف شدند.
اورانوس در سال ۱۷۸۱ زمانی کشف شد که ویلیام هرشل، ستارهشناس آلمانی دریافت جسم درخشانی در آسمان نسبتبه ستارههای دیگر در حرکت است. نپتون زمانی کشف شد که اوربن لو وریه، اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی متوجه شد مدار اورانوس با مدار پیشبینیشده توسط فیزیک نیوتنی متفاوت است. او پی برد که این پدیده میتواند توسط سیاره دیگری دورتر از اورانوس که بر مدار آن تاثیر میگذارد، توضیح داده شود و پیشبینی کرد سیاره کجا میتواند باشد.
اما کشف سیارهها در منظومه شمسی ممکن است هنوز به پایان نرسیده باشد. در سال ۲۰۱۵، دو ستارهشناس موسسه فناوری کالیفرنیا شواهدی ارائه کردند که نشان میداد شش جرم فراتر از مدار نپتون به شکلی در کنار هم قرار گرفتهاند که گویی توسط جرمی با نیروی گرانشی بزرگ در نزدیکی هم جمع شدهاند. با وجود استدلال منتقدان مبنی بر اینکه تشخیص سیاره فرضی ممکن است به دلیل ناهنجاری آماری و سوگیری انتخاب باشد، تیم بر این باور است که اجرام مذکور ممکن است تحتتاثیر جرمی بزرگتر در آنسوی مدار نپتون در گردش باشند.
پژوهشگران در مقالهای جدید، با بررسی اجرام دارای دورهی مداری طولانی که از مدار نپتون عبور میکنند، دریافتند که نزدیکترین نقطه مدار آنها به خورشید در حدود ۱۵ تا ۳۰ واحد نجومی است. درمقابل، فاصله بین خورشید و زمین یک واحد نجومی است. آنها با انجام شبیهسازیهایی برای کشف آنچه که به بهترین نحو مدار این اجرام را توضیح میدهد، دریافتند مدلی که شامل سیاره عظیمی در آنسوی نپتون باشد، وضعیت پایدار این اجرام را خیلی بهتر از شبیهسازیهایی توضیح میدهد که در آنها سیاره نهم وجود ندارد. در این مدل، متغیرهای دیگری مانند جزر و مد کهکشانی و تاثیر گرانشی ستارههای درحال عبور نیز درنظر گرفته شد.
گرچه یافتههای مطالعه جدید جالب است، این تجزیهوتحلیل مکان پیدا کردن چنین سیارهای را مشخص نمیکند. البته ممکن است بهزودی با آغاز کار رصدخانه ورا روبین سرانجام اطلاعات قطعیتری درباره سیاره نهم به دست آوریم.
یافتههای پژوهشگران در پایگاه مقالههای پیشانتشار آرکایو بارگذاری شده و برای انتشار در مجلهی The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.
منبع: زومیت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم